Onze laatste bestemming op Bali

We hebben voor de laatste dagen in Kuta geboekt. Hier kunnen de jongens lekker surfen. Wij vinden het leuk om tegen de avond op het strand van Legian neer te strijken op een van de plastic stoeltjes in het zand waar je uit een eski een ijskoude Bintang besteld bij Wayan, Made of Ketut. Ondertussen word je van alles aangereikt; "Plait your hair", masaaaage, Yes, en sarong. You name it! De verkopers zijn niet opdringerig en als je netjes bedankt gaan ze een deurtje verder of je maakt nog een praatje.

Voordat we uit Ubud vertrekken maken we nog een plan voor onderweg. We stoppen bij Goa Gaja, een grot waar een Ganesha gevonden is lang geleden en we wilde heel graag naar stichting Kolewa. Deze stichting zorgt ervoor dat kindjes geboren met een schisis in Indonesië, geholpen kunnen worden op Bali. Er is een opvang waar ze kunnen blijven om te herstellen van hun operatie met 1 van hun ouders tot ze weer naar huis kunnen. De reis en alle behandelingen worden betaald. Deze stichting ligt ons nauw aan het hart door Manu natuurlijk en we hebben 2 jaar geleden afgesproken om de jongens hun zakgeld te verdubbelen en dat te schenken aan Kolewa. Extra speciaal om nu eens te kunnen kijken hoe het er daar aan toe gaat! Naast kinderen met een schisis, worden ook kindjes met gehoorproblemen en darmproblemen geholpen.
 

We rijden met de Googlemap zo naar hun plekje in Denpasar. Wat een gemak vergeleken met vroeger; Toen navigeerden we met  het kaartenboek en was Denpasar een grote uitdaging! We hadden een mailtje gestuurd maar niks gehoord dus vielen onverwacht binnen. Grote commotie, maar we werden helemaal rondgeleid en maakten kennis met de kindjes die er nu zijn en hun ouders. Het maakte diepe indruk op mij en ik kon mijn tranen maar net bedwingen. Je kon aan ieders uiterlijk zien dat de families van verschillende eilanden komen en de meeste ouders spreken geen Engels. Ik spreek een beetje Indonesisch en met handen en voeten kom je ook een heel eind, een high five kent iedereen😉 Er hangt een warme sfeer, de ouders slapen met hun kindje in 1 bed, gelukkig wel een groot exemplaar, verdeeld over 2 kamers staan er 8 stapelbedden. We ontmoeten een meisje met haar moeder helemaal uit Papua. Samen hebben zij  over land en zee gereisd en 't had maar een haar gescheeld of het kleine meisje had het niet gered. Ze miste een deel van haar darm en haar ruggenwervels zaten vast. Zij en haar mama waren al 7 maanden in Denpasar. Maar ze kon inmiddels lopen en werd geholpen met een stoma. Wat een geluk dat deze stichting er is! Mocht je weten van overbodige gehoorapparaaten en/of brillen, dan kunnen wij ervoor zorgen dat ze daar terecht komen of als je een donatie zou willen doen, kun je hiervoor het linkje hieronder gebruiken. 

http://www.kolewa.com/ziw/doneren/

Na ons bezoek aan Kolewa nog een paar dagen de auto zo veel mogelijk laten staan en aan het strand genoten van elkaar, de leuke mensen en het eten  om met een warm hart weer thuis te komen. Het was een feestje om weer op Bali te zijn! Leuk dat jullie er een beetje bij waren zo..💕

Meer fotootjes en filmpjes vind je ⬆️